__________________
از وقتی سرباز رفته سربازی، داریم سیستم نظامی‌مملکت رو ملموس تر لمس می‌کنیم.
اول از همه قابل توجه اونایی که زود گارد می‌گیرن و تا اسم مملکت میاد، حق هیچگونه انتقادی رو نمیدن، مخصوصا به زن جماعت!
قابل توجه اونا که:
منطقی باشیم و نابسامانی‌های موجود رو قبول کنیم.
.
از وقتی سرباز، دیده‌ها و چشیده‌ها و کشیده‌های خودشو به ما که نسل قدیم هستیم و نسل انقلاب و جنگ و مابعد جنگ منتقل می‌کنه، به وضوح می‌فهمیم که سیستم نظامی‌ما خیلی فشل شده.
.
دیروز که داشتم رو دوشی‌های لباسهای سرباز رو می‌دوختم و تعمیراتی روش انجام میدادم، دیدم حتی کیفیت لباسهای اونا هم فرق کرده. بدتر شده که بهتر نشده. اونم برای سربازهایی که توی مناطق سرد خدمت می‌کنند.
.
وارد جزئیات این نابسامانیها نمیشم،
ولی واقعن جای سوال داره که چرا سیستم نظامی‌که یزمانی منظم ترین، دقیق ترین، با ثبات ترین و با کیفیت ترین سیستم بود، الآن به این روز افتاده که شده بی نظم ترین ( چون از هرجایی انتظار بی نظمی‌باشه ازینجا دیگه انتظار نمی‌رفت)،
شده فشل ترین.
چرا؟
.
یک نمونه اش حضور جوان‌هایی هست که از طرفی معاف از رزم ان، ولی با وجود داشتن مشکلات واقعی جسمی‌و روحی، مجبور میشن خدمت مقدس سربازی رو به هر مکافاتی شده بگذرونن.
بطور مثال از مواردی که گزارش شده. مثلا سربازی که مصروع هس، من نمی‌فهمم چرا باید این دوره‌ها رو بگذرونه؟؟!!!
.
خلاصه
سپاه من، ارتش من، نیروی انتظامی‌من،
پهپاد می‌سازی بساز ولی اولویت امور نظامی، رسیدگی به امور انسانی هس، رسیدگی به امور جوانهای این نسل که هر کدومشون با مسائل خاصی روبرو هستن، حتی از لحاظ شغلی، کاری، خانوادگی.
.
اولویت امر، درک جوانهاست،
انطباق نسل.
و....
.
جوانهای نسل امروز رو دریابید که امیدهای آینده‌‌ان‌و اونها رو نسبت به خودتون، سیستمتون، منطقتون ناامید نکنید.
.
و خیلی حرفهای دردآلود دیگه